یار قدیمی...

امروز یادم افتاد که منم یه زمان وبلاگی داشتم! یه زمان تو وبلاگا برو و بیایی بود! نه اینکه الان نیستا ولی خب میبینم که خیلی کمتر شده!

 فیسبوک دیگه به کسی فرصت وبلاگخونی و وبلاگنویسی نمیده لعنتی!

 وقتی اومدم حس کردم گرد و غبار همه جا رو گرفته. نوشته های این وبلاگ واسه من مثل یه مشت پاکت نامه ی قدیمیه که هیچوقت دوست ندارم برای بار دوم بخونمشون! چون هرکدومشون یه خاطره داره!

 همیشه نوشته های من معلولِ یه اتفاق بودن که حالا همشون شدن خاطره!

 بد و خوب فرقی ندارن! از خوندن هرکدومشون میترسم!

 دلم نمیخواد این نیمچه آرامشی که دارم دوباره از بین بره و برگردم و مثل قبل بشم!

تو این 7 ماه که نبودم اتفاقای زیادی برای من و بقیه افتاده که باعث تغییر شده...

 خیلیا واسم پیغام گذاشتن که کجایی و نیستی و این حرفا! بعضیا هم واقعا لطف دارن که تو نبودِ من هم میومدن و به وبلاگ سر میزدن!

اگه بشه دوباره ادامه میدم... چون صمیمیت و خاطرات تو وبلاگ رو هیچ جا نتونستم پیدا کنم...

حالا هم که داره بارون میاد و پنجره ی اتاقم بازه... 

.

.

باد خنک و بوی بارون و نوای فرامرز و یه حس دلتنگی... 



پارازیر: خیــــــــــــــلی حرفا دارم! به موقع...


 

سوت و کور!

چند وقته که با خودم درگیرم... دلیلشم یکی دوتا نیست... زیاده! از دلایل خیلی ساده گرفته تا مسائلی که واقعا اذیتم میکنن!

یکی از مشکلاتم که در حد متوسط واسم مهمه، درگیری با این وبلاگه! موضوع اینه که از یه طرف اصلا میلی به ادامه ندارم ولی از طرفی هم دلم نمیاد که این وبلاگ رو با این همه خاطره ول کنم و برم...

میدونم که تقریبا هیچکس به اینجا سر نمیزنه الان! حداقل تا وقتی که دوباره مرتب بنویسم! یادش بخیر یه زمانی بود که روزی 60 یا 70 تا بازدید داشت اینجا! هرکدوم هم یه نفر مجزا بودن! ولی الان دیگه پرنده هم سر نمیزنه!!! خودم خجالت میکشم وقتی وضعیت اینجا رو میبینم...

شما دعا کنید مشکلاتم حل بشه! اونوقت من بازم با کلی شور و حال میام اینجا و انقد چرت و پرت مینویسم تا همه خسته بشید... :)


پارازیر:


ندارد


          


همین امشب!

     کنارم هستی و اما دلم تنگ میشه هر لحظه

                                                  خودت میدونی عادت نیست، فقط دوست داشتن محضه

     

   کنارم هستی بازم بهونه هامو میگیرم / میگم وای چقد سرده، میام دستاتو میگیرم

                                                     

 

یه وقت تنها نری جایی که از تنهایی میمیرم / از اینجا تا دم در هم بری، دلشوره میگیرم

                                                   

  

فقط تو فکر این عشقم، تو فکر بودن با هم/ محاله پیش من باشی، برم سرگرم کاری شم

                                                  

 

  میدونم که یه وقتایی دلت میگیره از کارم / روزایی که حواسم نیست بگم خیلی دوستت دارم



پارازیر:


I: اینو نوشتم چون خیلی دوست دارم این آهنگ رو... معین - همدم

II: حالم از کسایی که میگن عشق وجود نداره به هم میخوره...

III: حالم خوبه! خیالتون راحت!

IV: میدونم که الان خیلیاتون مسخره میکنید... 


داشتم میگفتم: جهان انسان شد و انسان جهانی / از این پاکیزه تر نبود کلامی... (همین و بس)